چنانکه می دانید در قرن بیست و یکم تحوالت تکنولوژی، حمل و نقل و ارتباطات با سرعت و وسعت شگفتآوری انجام پذیرفته که در نتیجه آن بیمهها را نیز از زوایای مختلف و با شتاب توسعه داده است.
در حال حاضر ۶۲ برند بیمهگر به صورت ۱ شرکت دولتی و ۱۱ شرکت خصوصی و ۳ شرکت بیمه غیردولتی درمناطق آزاد اقتصادی و ۱ شرکت بیمه اتکایی در کشور فعال میباشند که خدمات بیمه ای را در بیش از۱۱۶۲۲ نمایندگی و ۶۰۲ کارگزاری ارائه میدهند. هماکنون ضریب نفوذ بیمه در ایران معادل ۱/۱ درصد تولید ناخالص داخلی است که با احتساب حق بیمههای تأمین اجتماعی، صندوقهای بازنشستگی و بیمههای حمایتی، این ضریب معادل ۴/۲ درصد خواهد بود. در حالی که در کشورهای توسعهیافته حدودا ۱۰ درصد است. لذا میتوان متوجه شد که دریافت حق بیمههای باال، عدم آگاهی عمومی نسبت به کارکردهای بیمه، کافی نبودن تأمینهای ارائه شده توسط شرکتهای بیمه، تحمیل شرایط یکطرفه و ارائه بیمههای سنتی به مردم، وجود آئیننامهها و مقررات دست و پا گیر الزام به رعایت نرخهای ثابت و اجتناب از تخفیف براساس مصوبات شورای عالی بیمه، از جمله چالشهایی هستند که کاهش فروش بیمهها را در پی داشتهاند. اگرچه طی یک دهه گذشته صنعت بیمه در ایران رشد قابل قبولی داشته اما هنوز آنطور که باید به نیازهای اولیه مشتریان خود نگاه عمیقی نکرده است.در سال های گذشته با افزایش تعداد شرکت های خصوصی بیمه گر رقابت میان آنها به طور چشم گیری افزایش یافته است. در نتیجه
یکی از نکات کلیدی در موفقیت استراتژیهای بازاریابی درک رفتار مصرفکننده در تقابل با برندهاست. بدین ترتیب شناسایی نیازهای مصرفکنندگان و عوامل اثرگذار در انتخاب آنها از بین برندهای مختلف امری مهم به نظر میرسد. از اینرو پژوهش حاضر در صدد است تا عوامل تأثیرگذار بر ارزش ویژه برند شرکتهای بیمه را مورد بررسی قرار دهد. امید است نتایج این پژوهش در جهت ارتقای خدمات بیمهای مطابق با مطلوبیت های ارزشی مصرفکنندگان، ارائه اطالعات به مدیران شرکتهای بیمهگر، تهیه استراتژی مناسب برای تأمین اطالعات مورد نیازشرکتها و همچنین برای برنامههای حمایتی بیمه مرکزی ایران از شرکتهای بیمهگر در جهت آزادسازی رقابت وحذف مقررات دست و پا گیرمفید واقع گردد.