اکوتوریسم و نقش آن بردرآمد فردی و ملی

اکوتوریسم یکی از بخش های صنعت بزرگ گردشگری است .صنعت بزرگی که امروز از شاخص های ویژه در تولید ناخالص ملی کشورها بوده و جای پای ویژه ای در درآمد زایی کشورها برای خود ایجا نموده است .
صنعت گردشگری در جهان صنعتی امروز به سرعت در حال رشد است. رشد روز افزون و شتابنده این صنعت موجب شده بسیاری از صاحبنظران قرن ۲۱ را قرن گردشگری بنامند (کاظمی، ۳۴:۱۳۸۶) در میان اجزای مختلف گردشگری، گردش در طبیعت از رشد قابل توجه و روزافزونی برخوردار است. مشاهده طبیعت همواره برای انسان لذت بخش بوده به طوریکه برای ارضای نیازهای روحی و روانی و ارائه پاسخ به کنجکاوی های ذاتی خوددیدار از جاذبه های طبیعی و سفر به نواحی بکر و دست نخورده را جزء یکی از برنامه های زندگی خود قرار داده است. اما در دهه های اخیر افزایش میزان خسارت و صدمه به طبیعت باعث شده حساسیت به ابعاد اکولوژیکی افزایش یابد و ارتباط توریسم با محیط زیست بیشتر مورد توجه حامیان طبیعت و صاحبنظران توسعه پایدار قرار بگیرد (زاهدی، ۱۹:۱۳۸۵)
یکی از گامهای اساسی درجهت ارتقای توسعه هر کشوری استفاده بهینه از کلیه امکانات و منابع آن با مدیریت علمی و استفاده از پژوهشهای صاحبنظران است. اگرچه صادرات منابع نفتی و معدنی و چند قلم کالای محدود جوابگوی نیازهای گذشته و جاری ایران بوده است، ولی ضرورت توجه به بخشهای دیگر تولید درآمد و ارزآوری باتوجه به محدودیت منابع پیش گفته ضروری به نظر می رسد.یکی از این بخشها صنعت اکوتوریسم است که باتوجه به وسعت کشــــــــــور و تنوع گونه ها امکان پذیر و سودآور خواهدبود. وآنچه که مهم است این که اقبال ویژه ای از سوی گردشگران داخلی و توریست های خارجی به این امر وجود داشته و با برنامه ریزی دقیق جهت استفاده صحیح و بهینه می توان به در آمد زایی در سطح فردی وملی دست یافت .
نوشتار پیش رو بر آن است تا با جمع آوری و ساماندهی داده های مربوط به اکو توریسم و راهکارهای استفاده صحیح و در آمد زا ظبیعت را در اختیار کارآفرینان ،تورهای گردشگری و علاقمندان به پژوهش های اکوتوریسم قرار دهد. در این نوشتار از مطالب ارزنده اساتید و پژوهشگران ارجمند از جمله: مدیریت گردشگری پایدار،نویسنده جان سوار بروک با ترجمه محمود سبزی و همکاران و همچنین از مقالات و پایان نامه ها و پژوهش های انجام شده ؛جهت غنای مطلب استفاده شده است و امید که مورد توجه سروران ارجمند قرار گیرد.

اکوتوریسم یا بوم گردشگری یا طبیعت‌گردی، گونه‌ای از گردشگری است که در آن گردشگران برای دیدار از مناطق طبیعی نامسکون و دست‌نخوردهٔ جهان سفر می‌کنند و به تماشای گیاهان و پرندگان و ماهی‌ها و دیگر جانوران می‌پردازند.

البته در اکوتوریسم صرفاً دیدار مطرح نیست بلکه آموزش محیط زیست و نفع‌رسانی به جوامع محلی و غیره ضروری و واجب است.

به این‌گونه از گردشگران که به دیدار از بوم سامانه و طبیعت زنده می‌پردازند، نام اکوتوریست یا بوم گردشگر داده شده‌است. بسیاری از کشورها بخش هنگفتی از درآمد خود را از بوم گردشگران خارجی تأمین می‌کنند. «در ایران توسط فرهنگستان معادل طبیعت‌گردی نام‌گذاری شده‌است که با توجه به ظهور زمین‌گردشگری در چند دههٔ اخیر در ایران و جهان این واژه با معادل‌سازی طبیعت‌گردی صحیح نخواهد بود و بهتر است اکوتوریسم را معادل بوم گردشگری نامید».

منبع:fa.wikipedia.org

تعاریف اکوتوریسم

اصلی‌ترین فعالیت اکوتوریسم بر پایهٔ طبیعت زنده می‌باشد که بنا به تعریف سفری است مسئولانه به مناطقی طبیعی که حافظ محیط زیست بوده و باعث بهبود کیفیت زندگی مردم محلی گردد. طبیعت‌گردی حداقل آسیب را به طبیعت و فرهنگ منطقه وارد می‌کند.

به تعریفی دیگر، اکوتوریسم یا بوم گردشگری نوعی از گردشگری است که ریشه‌های آن به طبیعت و محیط‌های باز گسترش یافته‌است. نخستین مسافرانی که حدود نیم قرن پیش سرنگیتی در آفریقا را بازدید کردند، یا ماجراجویانی که در هیمالیا کوه‌پیمایی کردند را می‌توان نخستین اکوتوریسم‌ها برشمرد.

انجمن بین‌المللی اکوتوریسم (TIES) نیز در تعریف اکوتوریسم می‌گوید: «بوم گردشگری سفری مسئولانه به مناطق طبیعی است که در آن محیط زیست حفظ و بر رفاه مردم محلی تأکید شود.»

اکوتوریسم و کوه‌پیمایی ورزشی است نشاط‌انگیز، سالم و انسان‌ساز که از ادوار بسیار قدیم، مورد توجه نیاکان ما بوده و ریشه در تاریخ دارد. عشق به ماجراجویی و رویت آثار بدیع طبیعت زنده همواره انسان را وادار به سیر در طبیعت و بازدید از جاذبه‌های حیرت‌انگیز می‌کند.

تاریخچه اکوتوریسم

پیرامون واژهٔ اکوتوریسم و سابقهٔ کاربرد آن اظهارنظرهای متفاوتی صورت گرفته‌است. برخی صاحب‌نظران سابقهٔ کاربرد چنین واژه‌ای را در اواخر دهه ۱۹۸۰ ذکر کرده‌اند. اما در تمام متون مرتبط Ceballos-Lascurain به عنوان نخستین کسی آمده‌است که این واژه را به کار برده‌است. برابر تعریف او، بوم گردشگری مسافرتی است که به منظور مطالعه، تحسین، ستایش و کسب لذت از سیمای طبیعی و مشاهدهٔ گیاهان و جانوران و آشنایی با ویژگی‌های فرهنگی جوامع محلی در گذشته و حال صورت می‌گیرد.

برخی سابقهٔ اکوتوریسم را به زمانی دورتر و به Hetzer نسبت می‌دهند؛ و معتقدند که او این واژه را در دهه ۱۹۶۰ برای تشریح روابط متقابل گردشگری، محیط زیست و ویژگی‌های فرهنگی، استفاده کرده‌است. به اعتقاد Hetzer، مفهوم بوم گردشگری در واکنش به رویه‌های نامناسب و منفی توسعه و نادیده گرفتن ملاحظات زیست‌محیطی، شکل گرفته‌است؛ و سابقه آن به اواخر دهه ۶۰، یعنی زمانی که کارشناسان نسبت به برداشت بی‌رویه از منابع نگران بودند، بازمی‌گردد.

گونه‌های مختلف اکوتوریسم

گونه‌های مختلف طبیعت‌گردی عبارتند از گردش آبی و ساحلی، کوهنوردی، غارنوردی، بیابان‌گردی، دامنه‌نوردی، مردم‌شناسی، طبیعت‌درمانی، «با اینکه زمین گردشگری گونه مستقلی از صنعت گردشگری است و زیرشاخه بوم گردشگری محسوب نمی‌شود اما در مواردی جاذبه‌های بوم گردشگری با زمین‌گردشگری در تداخل‌اند ولی در فعالیت‌های اکوتوریسمی، آموزش همگانی زمین‌شناسی و ژئومورفولوژی مورد نظر نمی‌باشد و از این رو توجه خاص به طبیعت زنده و جاذبه‌های آن است».

رشد صنعت اکوتوریسم

امروزه طبیعت‌گردی در میان گونه‌های مختلف گردشگری از جایگاه ویژه و رشد قابل توجّهی برخوردار است و در بیست‌سالهٔ اخیر شاهد گسترش سریع فعالیت‌های اکوتوریسم در سراسر جهان بوده‌ایم و انتظار می‌رود بر شدت این گسترش نیز افزوده شود.

به لحاظ تأثیر بالقوهٔ زیادی که اکوتوریسم در زمینهٔ محافظت از محیط طبیعی و در اقتصاد بسیاری از کشورها دارد، سازمان ملل متحد تصمیم گرفت که سال ۲۰۰۲ میلادی را به عنوان سال بین‌المللی اکوتوریسم اعلام کند و کمیسیون توسعه پایدار این سازمان (UNEP) و سازمان جهانی گردشگری را موظف به انجام فعالیت‌هایی در این سال ساخت. هدف از این کار، مرور مجدد تجربیات گذشته در زمینهٔ بوم گردشگری، تشخیص و ترویج انواع اکوتوریسم که در آن‌ها از اکوسیستم‌های در معرض خطر حفاظت می‌شود، تقسیم فواید حاصل از فعالیت‌ها با جوامع محلی و احترام به فرهنگ‌های بومی است.

طبق برآورد سازمان جهانی کشاورزی نیز، رشد بوم گردشگری در دههٔ حاضر ۱۰ تا ۳۰ درصد خواهد بود. در وضع موجود شمار طبیعت گردان ۷ درصد کلّ مسافران جهان است که پیش‌بینی می‌شود در دههٔ آینده این رقم به ۲۰ درصد برسد؛ بنابراین اکوتوریسم از آینده‌ای پررونق و درخشان برخوردار است که مزایای فراوانی برای جهانیان دارد. محیط ارزش ذاتی دارد و این ارزش مهم‌تر از آن است که دارایی صنعت گردشگری محسوب شود. نباید منافع بلندمدت و حفاظت از محیط را فدای ملاحظات کوتاه‌مدت کرد. همانطوری‌که در اصل ۳ بیانیه ریو آمده‌است «حق توسعه باید به نحوی اعمال شود که تساویً نیازهای نسل کنونی و نسل‌های آینده را در زمینه توسعه و حفظ محیط زیست برآورده سازد». از این رو گردشگری پایدار باید با سیاست مشخص و مدونی به اجرا در آید تا بتواند حرکت امیدبخشی را در توسعه همه‌جانبه فضاهای جغرافیایی تضمین کند. گردشگری پایدار برای کارایی بالاتر در این زمینه دارای اصولی می‌باشد که هماهنگ‌کننده اهداف و راهکارهای عملی می‌باشد.

صنعت اکوتوریسم ایران

هنوز در ایران صنعت اکوتوریسم وجود ندارد. بسیاری از شرق‌شناسان و جغرافی‌دانان برجسته جهان، تمدن ایرانی را حاصل انطباق بسیار هوشمندانه با طبیعت چندگانه فلات ایران دانسته‌اند. بسیاری از آداب و رسوم نواحی بومی کشور بخشی از توانمندی صنعت توریسم ایران به‌شمار می‌آید. واقعیت این است که در گوشه و کنار ایران همه ساله بسیاری از آیین‌ها برپا داشته می‌شود که حضور در آن‌ها در یافتن راز و رمز آن‌ها آرزوی بسیاری از علاقه‌مندان به سیر و سیاحت است، شناسایی این آداب و رسوم این فرصت را فراهم می‌آورد که برای برگزاری تورهای اکوتوریسمی به مضاعف‌سازی جاذبه‌ها پرداخته و شمار متقاضیان آن را افزایش دهند.

برگزاری گسترده تورهای طبیعت‌گردی در ایران از حدود سال ۱۳۸۶ آغاز شد و رفته رفته همراه با استقبال ایرانیان از این سفرها تعداد برگزار کنندگان این شاخه از صنعت گردشگری نیز افزایش یافت.

هواشناسی و طبیعت‌گردی

شاخه‌ای از دانش هواشناسی است که به تازگی شکل گرفته و به زبان ساده به معرفی پدیده‌های هواشناسی در خردمقیاس و میان‌مقیاس به کوهنوردان و طبیعت گردان می‌پردازد.

به فکر آخر هفته خود هستید و از میان کلی مقصد جورواجور تصمیم می گیرید به دل طبیعت رفته و خستگی هایتان را فراموش کنید . فرقی نمی کند برای رسیدن به مقصد چه مسافتی را طی کنید مهم این است که طبیعت زیبا بهترین مکان برای لحظه ای آسایش و دوری از زندگی روزمره است . بهتر است بدانید وقتی شما به طبیعت سفر می کنید در حال تجربه طبیعت گردی هستید .

منبع:.karnaval.ir

طبیعت گردی چیست ؟

طبیعت گردی که در سطح جهان با نام اکوتوریسم (Ecotourism ) شناخته می شود یکی از انواع گردشگری است که به قصد سفر به طبیعت صورت می گیرد . واژه اکوتوریسم کوتاه شده اصطلاح Ecological Tourism است و پدیده ای نسبتاً تازه در صنعت گردشگری است که تنها بخشی از کل این صنعت را تشکیل می دهد.این شکل از گردشگری گذراندن اوقات فراغت انسان را در طبیعت امکان پذیر می سازد و مبتنی بر مسافرت های هدفمند به همراه برداشت های فرهنگی، معنوی، دیدار از جاذبه های طبیعی و مطالعه آنها و بهره گیری و لذت جویی از پدیده های متنوع طبیعت است.

این پدیده به ظاهر ساده مطالعات گسترده ای را به خود اختصاص داده و متخصصان در صنعت گردشگری تعاریف زیادی از آن ارائه داده اند . موسسه بین‌المللی اکوتوریسم در سال ۱۹۹۱ یکی از اولین تعاریف اکوتوریسم را به این صورت ارائه داد:
اکوتوریسم یک مسافرت مسئولانه به مناطق طبیعی است که محیط زیست را حفظ و زندگی راحت مردم محلی را تثبیت می‌نماید.

انجمن بین المللی حفاظت از طبیعت در سال ۱۹۹۶ در نشست جهانی اکوتوریسم سازمان جهانی جهانگردی،تعریف زیر را از این پدیده ارائه داد :

“اکوتوریسم یک مسافرت و دیدار زیست محیطی مسئولانه به مناطق طبیعی نسبتاً دست نخورده بوده، و هدف آن لذت بردن و استفاده از طبیعت (و هر پدیده فرهنگی همراه آن- چه در گذشته و چه در حال) است که باعث تقویت منابع شده ودارای تاثیرات منفی اندکی است و باعث فعال شدن جمعیت‌های محلی می‌شود که از نظر اجتماعی- اقتصادی برای آنان مفید است. اکوتوریسم یکی از زیربخش‌های جهانگردی پایدار است”

انواع طبیعت گردی

اکوتوریسم از طیف گسترده ای از گزینه های ویژه تشکیل شده است، و از بازدید علمی گرفته تا بازدیدی اتفاقی در منطقه ای طبیعی به عنوان فعالیت آخر هفته، یا بخشی جنبی از مسافرتی کلی و طو لانی را شامل می شود. در گردشگری ، طبیعت گردی با تقسیم بندی زیر شناخته می شود :

۱- گردشگری اقلیمی (Clima Tourism )

بطور کلی کسی مایل به #مسافرت به محلی نیست که هوای آن نامساعدتر از هوای محل اقامتش باشد.از این رو مناطق ییلاقی و کوهپایه ای و سواحل مکانهای مناسبی برای مسافرت تابستانی به شمار میروند و از سوی دیگر مناطق کویری در پاییز و زمستان با استقبال بیشتری مواجه هستند .

۲- گردشگری ساحلی (Beach Tourism )

سواحل دریا، بویژه در فصل شنا و ماهیگیری از جاذبه های مهم گردشگری در جهان است که تفریح ، هیجان و احیاناً قابلیتهای درمانی (ماسه های ساحلی و یا لجنهای دریایی و دریاچه ای) انگیزه اصلی سفر را بوجود می آورد.

سواحل نزدیک به بندرگاههای تجاری و بازرگانی بواسطه داشتن بازارهای کالاهای وارداتی و عمدتاً ارزان قیمت بر جاذبه های گردشگری این گونه شهرها افزوده و توریستهای بیشتری را بخود جذب می نماید.

رونق ورزشهای آبی و نشاط و هیجان ناشی از آن در صورت وجود امکانات، از دیگر جاذبه های توریسم ساحلی است. ورزشهایی مانند اسکی روی آب، قایق رانی، موج سواری، جت اسکی و … را می توان از جمله موارد جذب گردشگر در مناطق ساحلی بشمار آورد.

۳- گردشگری کوهستان و برف

کوههای مهم و معروف را می توان از جمله موارد مورد توجه اکو توریسم بشمار آورد که هم به لحاظ  ورزشی و هم از لحاظ تفریحی مورد توجه توریستها قرار می گیرد.وجود امکانات دسترسی به منطقه پایکوهی و امکان استقرار موقت در اقامتگاههای نزدیک به قله، می تواند بر رونق توریسم کوهستان بیافزاید .

گرچه فصل برف کوتاه و توریسم کوهستان فصلی است ولی به مقتضای نوع فعالیت، تجهیزات ویژه ای را چون تله فریک و تله اسکی برای صعود به کوهستان را می طلبد و با ایجاد امکاناتی نظیر پیستهای اسکی می توان دوره گردشگری را در این گونه مناطق از حالت فصلی خارج نموده و به یک جریان عادی گردشگری تبدیل نمود که در فصول گرم به منظور کوهنوردی و صخره نوری و در فصول سرد به منظور اسکی روی برف ، گردشگران را بسوی خود فرا می خواند.

۳- گردشگری جنگل (Jungle Tourism )

جنگل ها و پارک های جنگلی نیز از جمله جاذبه های اصلی طبیعت گردی به حساب می آیند. این گونه مناطق معمولا به لحاظ زیست بوم های گیاهی و جانوری هم از سوی محققان و پژوهشگران و هم از سوی گردشگران عادی مورد توجه قرار گرفته و در صورت وجود امکاناتی از قبیل اقامت گاه ها، مراکز ارائه خدمات، کمپینگ و … به یکی از مهمترین کانونهای جذب گردشگر تبدیل می گردند.

۴- گردشگری کویر و بیابان (Desert Tourism )

گردشگری در کویر و بیابان  در مقایسه با گردشگری در دیگر مقاصد از جمله کوهستان ها ، شهرها یا بناهای تاریخی به دلیل فقدان زیر بنای لازم و نیز تصورات و خطرات مرتبط با این گونه مناطق نسبتا دیر شروع شد. از اواخر قرن بیستم به بعد گردشگری در کویر و بیابان به عنوان نوع خاصی از گردشگری در جهان مطرح شد و کم کم مورد توجه قرار گرفت .

برگزاری تورهای عظیم گردشگری کویر ، سازماندهی مناطق کویری و بیابانی ، ایجاد تسهیلات گردشگری در این مناطق و بهره برداری از جاذبه های طبیعی این مناطق در جهت گردشگری کویر و بیابان ، سالانه درآمد های زیادی را نصیب کشورهایی می کند که از این جاذبه طبیعی بهره مندند و در این زمینه سرمایه گذاری کرده اند.

منابع قابل بهره برداری در نواحی کویری و بیابانی  به دو دسته منابع طبیعی و منابع فرهنگی و انسان ساخت تقسیم می شود و پوشش گیاهی و جانوری در نواحی کویری عموما ً نوعی خاص و بکر را شامل می شود که خود را با شرایط سخت کویر وفق داده اند و نیز جاذبه های فرهنگی مثل سنت های خاص مناطق کویری ، آداب و رسوم ، شترسواری و تورهای کویری از ویژگی های خاص گردشگری کویری و بیابانی هستند .

۵- گردشگری آب های معدنی و آب های گرم

آب هایی که بر اثر شکست و یا لغزش زمین و معمولا در کنار کوه های آتشفشانی از اعماق زمین به بیرون می جوشند، به سبب داشتن اجزای رادیو اکتیو، گوگرد و املاح معدنی گوناگون ، جنبه درمانی داشته و در دورانی که هنوز صنعت داروسازی به مانند امروز توسعه نیافته بود، آبهای معدنی، گروه های مرفه طبقات اجتماعی را برای درمان به سوی خود می کشاند. رشد وسایل ارتباطی به حرکت موجی تمام طبقات اجتماعی به سوی آب های گرم معدنی منتهی شد و در کنار آب ها مراکز اولیه ی شهرها به وجود آمدند و برخی از آنها امروزه به عنوان یک شهر توریستی معروف در جهان تبدیل شده اند.

اصول طبیعت گردی

صاحبنظران معتقدند فعالیت های گردشگری در صورت رعایت ۶ اصل زیر به عنوان مصادیق طبیعت گردی مطرح می شوند.

۱-التزام به انجام فعالیت هایی که کمترین پیامد منفی زیست محیطی را داشته باشند؛

۲- زمینه سازی به منظور افزایش آگاهی و درک طبیعت و ویژگی های فرهنگی، که موجب می شود بازدید کنندگان، در برابر حفظ عناصر طبیعی و خصوصیات فرهنگی، بیشتر احساس مسئولیت کنند؛

۳- مشارکت در حفظ و مدیریت مناطقی که به طور قانونی مورد حفاظت قرار می گیرند و همچنین دیگر نواحی طبیعی؛

۴- تقویت مشارکت جوامع محلی در فرایند تصمیم گیری مربوط به تعیین نوع و میزان فعالیتهای گردشگری؛

۵- ایجاد منافع مستقیم اقتصادی و نیز درآمدهای مکمل برای جوامع محلی؛ و

۶- آگاه سازی جوامع محلی(از طریق آموزش) از ارزش های طبیعی زندگی آنها.

انواع طبیعت گردان

گردشگرانی که به فعالیت های طبیعت گردی روی می آورند به عنوان طبیعت گرد شناخته می شوند و در دسته های زیر جای می گیرند :

۱- طبیعت گردان آزاد : افرادی که دارای پویایی و تحرک کافی برای دیدار از نواحی بکر و طبیعی هستند و انعطاف پذیری بالایی نیز دارند. این گروه اگرچه تعدادشان بسیار است اما ناشناخته اند.

۲- طبیعت گردان سازمان یافته: افرادی که از طریق تورهای برنامه ریزی شده به مناطق ویژه سفر می کنند، مانند کسانی که برای دیدار از جذابیت های قطب جنوب، راهی آن منطقه می شوند.

۳- گروه های علمی و دانشگاهی : افرادی که در چارچوب تحقیقات علمی برای موسسات پژوهشی و دانشگاهی به مناطق طبیعی سفر می کنند و مدت نسبتا بیشتری در مقصد اقامت دارند و بیش از طبیعت گردان عادی به کشف رازهای طبیعت علاقه نشان می دهند.

۱-تعاریف اکوتوریسم
۲-اکو توریسم چیست
۳-مدیریت اکوتوریسم
۴-اکوتوریسم چگونه به حفظ محیط زیست کمک می کند؟
۵-وضعیت اکوسیستم ایران
۶-اصلی ترین زیستگاههای اکوسیستمی در ایران
۷-وضعیت سایرکشورها در اکوتوریسم
۸-احساس امنیت اجتماعی از منظر توسعه گردشگری
۹-روندافزایش تعامل گردشگری و مسافران
۱۰-بررسی مقایسه ای درآمدکشورها ازگردشگری
۱۱-کسب در آمد قاره های مختلف از گردشگری
۱۲-وضعیت جهانگردی درایران
۱۳-ارتباط افزایش گردشگران با رونق کسب و کار
۱۴-عمده ترین فعالیتهای اقتصادی کـه حـول محـورصنعت گردشگری انجام میگیرد
۱۵- درآمد تقریبی حاصل ازورود هرگردشگر
۱۶-مفهوم امنیت و نقش آن در اکوتوریسم
۱۷-پیشنهادهای پژوهش
۱۸-ارزیابی عوامل راهبردی زیست محیطی گسترش صنعت طبیعت گردی با روش SWOT(مطالعه موردی پارک ملی کویر)
۱۹-تعامل طبیعت گردی و اکو لوژی
۲۰-معرفی منطقه مورد مطالعه
۲۱-جایگاه اکوتوریسم در گردشگری
۲۲-ویژگی های اکوتوریسم
۲۳- گونه‌های مختلف اکوتوریسم
۲۴-رشد صنعت اکوتوریسم
۲۵-صنعت اکوتوریسم ایران
۲۶-نقش اکوتوریسم در توسعه ی پایدار و روستایی مطالعه ی موردی طرقبه (خراسان رضوی)
۲۷-موقعیت جغرافیایی مشهد
۲۸-موقعیت جغرافیایی طرقبه
۲۹-جایگاه گردشگری در روند توسعه اقتصادی ایران
۳۰-صنعت گردشگری در ایران
۳۱-ویژگی های سرزمین ایران از منظر جاذبه های گردشگری
۳۲-ویژگی های خاص اکوتوریسم
۳۳-نقش اکوتوریسم در طرقبه
۳۴-تقسیم بندی گردشگری از نظر مکان مقصد
۳۵-گردشگری روستایی
۳۶-گردشگری و توسعه ی پایدار روستایی
۳۷-ارتباط بین گردشگری و توسعه روستایی-دیدگاه ها
۳۸-گردشگری در منطقه ی طرقبه
۳۹-اهداف توسعه اکوتوریسم روستایی در منطقه
۴۰-بازار توریسم زیستی
۴۱-طیف توریسم زیستی
۴۲-مدل توان بالقوه انگیزه های توریسم زیستی با ابعاد تخصصی و عمومی
۴۳-حالتی برای تایید توریسم زیستی
۴۴-مدل ارزشها و اصول توریسم زیستی پایدار
۴۵-مطالعه موردی :ارائه راهکارهایی جهت توسعه پایدار گردشگری شهر چناران با استفاده از مدل SWOT
۴۶-اهمیت وآینده صنعت گردشگری
۴۷-وضعیت گردشگری در ایران ،امکانات و توانمندی های بالقوه
۴۸-گردشگری شهری ،عناصرو مولفه های تاثیرگذار
۴۹-شهر چناران ، اقلیم طبیعی و اجتماعی
۵۰-صنعت گردشگری وتعاریف گوناگون
۵۱-گردشگری پایدار شهری،الزامات و چالش ها
۵۲-برنامه ریزی گردشگری ،الزامات و عناصرتاثیرگذار
۵۳-عوامل اصلی در توسعه گردشگری
۵۴-SWOT بررسی و امکان سنجی گردشگری شهرچناران با استفاده از جدول
۵۵-تجزیه و تحلل SWOT در جهت توسعه توسعه پایدار گردشگری در شهر چناران
۵۶-استراتژی های رقابتی-تهاجمی (SO) –راهبرد های اصلی
۵۷-مقاله:ارتقا نقش گردشگری محور کوهسنگی در جهت رسیدن به توسعه پایدار شهری
۵۸-مفهوم گردشگری و گردشگری پایدار
۵۹-بررسی شاخص اجتماعی و فرهنگی
۶۰-بررسی شاخص زیبایی شناختی
۶۱-مقاله بررسی گردشگری در کلان شهرها ی مذهبی-مطالعه موردی کلان شهر مشهد
۶۲-انگیزه های گردشگری
۶۳-تعریف گردشگری
۶۴-گردشگری در کلان شهر مشهد
۶۵-جذابیت های گردشگری کلان شهرمشهد
۶۶-شهر زائر ـ شهر مجاور
۶۷-تعریف شهرزائرو شهرمجاور
۶۸-کارکردگردشگری شهرمشهدازمنظرشهرزائرو شهرمجاور
۶۹-بررسی تطبیقی کیفیت زندگی در شهرهای گردشگری و غیرگردشگری (مطالعه ی موردی: شاندیز و چناران)
۷۰-کیفیت زندگی شهری ازمنظررضایت شهروندان
۷۱-کیفیت زندگی از منظر روند تاریخی
۷۲-محدوده ی مورد مطالعه
۷۳-نتیجه گیری و پیشنهادهای کاربردی
۷۴-ارتباط ورود گردشگر با کیفیت شهرهای شاندیز و چناران
۷۵-نتایج بدست آمده از داده های پژوهش

خرید و دانلود۳۸۰۰۰تومان