تربیت نوجوانان،چالش بزرگ و حلقه گم شده خانواده های امروزی
نکاتی در رابطه با تربیت نوجوان
تربیت نوجوانان – آموزش برخورد با نوجوان
بلوغ، مجموعه ای از تغییرات جسمانی، روانی، اجتماعی و هویتی است که به طور گسترده، رابطه ی فرد با دوستان، خانواده و به طور گسترده، جامعه را تحت تأثیر قرار می دهد. تصمیمات و تجربیات این دوران، به شدت سرنوشت ساز و تأثیر گذارند و در تعیین مسیر آینده ی فرد، نقش مهمی را ایفا می نمایند. دوران نوجوانی، همانطور که در بردارنده ی بسیاری از فرصت ها و اتفاقات زیبا و سازنده است، با خطرات و بحران هایی نیز همراه می باشد که هر نوجوان برای مقابله با آن ها، به حمایت خانواده و سایر اطرافیان نیازمند است. اما مشکل اینجاست که بسیاری از والدین، تحت تأثیر باورها و الگوهای تربیتی نادرست، طریقه ی صحیح برخورد با نوجوانان و مشکلات خاص آنان را نمی دانند و یا در برابر روی آوردن به شیوه های صحیح و اصولی مقاومت می کنند. از این رو است که بسیاری از روانشناسان و مشاوران، به آموزش و اطلاع رسانی در مورد خصوصیات و مشکلات این دوران و روش درست مدیریت مسائل و آسیب های ویژه ی آن، می پردازند.
در این مقاله، به ارائه ی توضیحاتی در خصوص برخی از شایع ترین مشکلات و چالش های دوران نوجوانی و روش صحیحی برخورد با آنان می پردازیم.
شکاف بین نسلی و تلاش والدین برای کنترل آن
تفاوت فکری و فرهنگی فرزندان با پدران و مادرانشان، امری است طبیعی که به طبع پیشرفت ها و تغییرات اجتماعی حاصل می شود. اما در عصر حاضر، به علت تأثیرات فضای مجازی و سایر رسانه های ارتباط جمعی، هر نسل، حتی نسبت به افرادی که یک دهه پیش تر از آن ها متولد شده اند، متفاوت و منحصر به فردند. این امر نشانگر آن است که شکل گیری افکار و سبک زندگی مطلوب نسل های جدید، صرفا در محیط خانواده و تحت تأثیر تربیت والدین اتفاق نمی افتد؛ نوجوانان و جوانان، از طریق رسانه های اجتماعی و سایر ابزارهای مرتبط، با جامعه ای گسترده تر و فرهنگ ها و باورهایی متنوع در ارتباط اند و برای زندگی و آینده ی خود، شیوه هایی را در نظر می گیرند که به احتمال بسیار زیاد، از دید والدینشان مطلوب نیست. با توجه به تأثیر عقاید و الگوهای سنتی در شیوه ی رفتار والدین ایرانی با فرزندان، درک این تفاوت و به رسمیت شناختن حق انتخاب نوجوانان در مسائل گوناگون، چندان آسان نیست و زمینه ساز چالش های فراوانی خواهد شد.
هراس و نگرانی والدین نسبت به خروج نوجوان از حیطه ی کنترل آن ها، سبب می شود که بسیاری از آنان، به شیوه های گوناگون برای فرزندان خود محدودیت ایجاد نمایند. برقراری ارتباطات اجتماعی، تفریح با دوستان، ارتباط با جنس مخالف، استفاده از تلفن همراه و فضای مجازی و حتی دسترسی به برخی کتاب ها، فیلم ها و آهنگ ها، از جمله مواردی هستند که برخی از والدین در خصوص آن ها، برای فرزندانشان محدودیت هایی را در نظر می گیرند. مدیریت رفتارها و روابط نوجوانان، با هدف جلوگیری از آسیب رسیدن به آن ها، از جمله وظایف بدیهی والدین محسوب می شود. اما قطع ارتباط نوجوان با جهان مدرن، جلوگیری از آشنایی آن ها با باورهای گوناگون، سلب حق انتخاب و تصمیم گیری از نوجوانان و ممانعت از رفت و آمدها و تفریحات سالم با دوستان و همسالانشان، نه تنها از گمراه شدن آن ها جلوگیری نمی کند، بلکه مانع از رشد اجتماعی و بلوغ فکری آنان خواهد شد.
ضرورت دارد که والدین، در خصوص روش های صحیح فرزند پروری و انواع مسائل مربوط به دوره ی نوجوانی، با روانشناس نوجوان مشورت نموده، اطلاعات خود را به روز نگه دارند و برای اصلاح باورهای اشتباه خود، اقدام نمایند.
محافظت از نوجوان در برابر آسیب های اجتماعی
پیشرفت تکنولوژی، گسترش ارتباطات و فرایند مدرنیزاسیون، با نارسایی ها و آسیب هایی نیز همراه است. نوجوانان برای تشخیص مسیرهای صحیح و اجتناب از گرفتار شدن در منجلاب هایی چون اعتیاد، جرایم گوناگون، روابط اجتماعی ناسالم و … به همراهی و حمایت والدینشان نیازمندند. در این خصوص لازم است که پدر، مادر یا خواهر و برادرهای بزرگتر، برای ایجاد و حفظ روابط محبت آمیز و صمیمانه ی خود با نوجوان، تلاش کنند و از مسائل و دغدغه های او آگاه شده و به شکلی همدلانه، به راهنمایی و حمایت از او بپردازند. لازم به ذکر است که تنبیه های سخت، رفتارهای خشن و محدودیت های غیرضروری، نه تنها از گمراهی فرد جلوگری نخواهد کرد، بلکه با ایجاد فاصله میان نوجوان و والدین او، وی را در معرض خطرات بزرگتری قرار خواهد داد.
در این خصوص لازم است تا والدین با دریافت اطلاعات کافی در خصوص انواع آسیب های اجتماعی، آمادگی کافی برای برخورد با آنان را کسب نمایند. به علاوه، آگاه سازی نوجوانان از طریق گفتگوی دوستانه، برنامه های تلویزیونی و فعالیت های گوناگون در مدرسه، می تواند در جلوگیری از این آسیب ها، بسیار موثر باشد.
منزوی شدن و عدم تمایل نوجوانان به ارتباط با خانواده
تغییرات روانی دوران بلوغ، نیازهای ارتباطی نوجوانان را تحت تأثیر قرار می دهد. نوجوان تمایل دارد تا مانند یک بزرگسال مورد احترام قرار گیرد. دیگران، به گفته ها و نظراتش توجه کنند و دیدگاه ها و علایق او را محترم شمارند. از سوی دیگر، در نتیجه ی گسترش ارتباطات اجتماعی و دسترسی به انواع داده ها، فرد به مسائل گوناگونی علاقمند می شود که شاید برای بزرگترها و خصوصا والدین، چندان جذاب و قابل درک نباشند و حتی توسط آن ها تحقیر و سرکوب شود. فقدان علایق و دغدغه های مشترک، ناتوانی در طرح نظرات و ابراز احساسات و علایق و برقراری ارتباط مثبت و دلگرم کننده با اعضای خانواده، نوجوان را به قطع رابطه با والدین و روی آوردن بیشتر به روابط دوستانه و مجازی، متمایل می سازد.
در این خصوص، ضروری است تا والدین برای درک احساسات و علاقه مندی های فرزندان نوجوانشان، تلاش کنند و با در پیش گرفتن رفتار محبت آمیز و دوستانه، ارتباط خود با آنان را تقویت نمایند. بنابراین بسیار مهم است که در خصوص برخی مسائل با فرزندان نوجوانتان به بحث و گفتگو بپردازید و دیدگاه آنان در خصوص مسائل مختلف را جدی بگیرید. در امور مختلف با آن ها مشورت نمایید و به آن ها مشاوره دهید. یافتن علایق مشترک و تمرکز بر روی آن ها، در بهبود ارتباط با نوجوانان بسیار موثر خواهد بود. انجام برخی فعالیت های جذاب به طور جمعی و خانوادگی، نظیر بازی های گروهی، آشپزی کردن، ساختن وسایل گوناگون یا مشارکت دادن نوجوانان در کسب و کارهای خانوادگی، به برقراری ارتباط صمیمانه و القاء حس ارزشمندی و احترام، منجر خواهد شد.
حمایت و دلگرمی دادن به فرزندان در خصوص تحصیل و فعالیت های محبوبشان، به علاوه ی تشویق آن ها برای کسب موفقیت در عرصه های گوناگون نیز راهی مناسب برای ابراز توجه و محبت والدین نسبت به نوجوانان است.
باید به این نکته توجه داشته باشید که بی احترامی، تحقیر، تمسخر و نادیده گرفتن افکار و علایق نوجوانان، علاوه بر آسیب رساندن به روابط خانوادگی، می تواند باعث افسردگی نوجوانان و … شود زندگی اجتماعی آنان را متأثر خواهد کرد.
کنجکاوی های جنسی و تمایل به جنس مخالف
گرایش به ارتباط عاطفی و جنسی با هم نوعان، از غرایز ذاتی و هدیه های الهی است. با ورود به دوران بلوغ، تمایل افراد به کسب اطلاعات در این خصوص و تجربه ی روابط این چنینی افزایش پیدا می کند و با توجه به محیط سنتی جامعه ی ما، می تواند چالش های فراوانی را برای نوجوان و خانواده ی او ایجاد نماید.
مشکل از آن جا شروع می شود که نوجوانان به علت بی اطلاعی و کم تجربگی، ممکن است در راستای پاسخگویی به سوالات این چنینی و رفع نیازهای عاطفی و جنسی خود، به راه هایی غلط کشیده شده و یا مورد سوءاستفاده دیگران قرار گیرند. در اینجاست که نقش آموزش های صحیح و مدیریت والدین برجسته می گردد و در این خصوص، ضروری است که از تلاش برای سرکوب این امیال، ایجاد شرم و تنبیه فرد بابت جستجو در این خصوص، اجتناب شود.
آگاه سازی نوجوانان در خصوص آسیب های روابط ناامن، گرایش به مطالب و محتواهای غیراخلاقی، ایجاد آزار و اذیت برای دیگران و برخورد صحیح با سوءاستفاده، تهدید و آزارجنسی، در این دوران، امری ضروری است که باید با همکاری والدین، مشاور مدرسه و روانشناس انجام گیرد.
اعتیاد به فضای مجازی در نو جوانان
اعتیاد به تلفن همراه و فضای مجازی، مسئله ای نیست که صرفا نوجوانان را به خود درگیر کرده باشد. اما با توجه به حساسیت این دوره و زمان آزادی که می تواند در بسیاری از فعالیت های سازنده صرف شود، اعتیاد به فضای مجازی و اختصاص اوقات زیادی از روز به آن، منجر به از دست رفتن فرصت های طلایی دوران نوجوانی شده و آسیب های جسمی و روحی فراوانی را ایجاد می نماید.
برخی والدین در راستای کنترل این امر، برای فعالیت فرزندانشان در فضای مجازی، محدودیت های زمانی در نظر می گیرند. این روش در سنین پایین می تواند موثر واقع شود، اما برای بسیاری از نوجوانان، راهکار مناسبی نمی باشد. بهتر است استفاده از اپلیکیشن های گوناگون مدیریت زمان را به فرزندانتان پیشنهاد دهید و برای تشویق آن ها، خودتان نیز برنامه های مشابه را به روی تلفن همراهتان نصب نمایید.
از مهم ترین دلایل تمایل بیش از حد افراد به استفاده ی مداوم از فضای مجازی، بی علاقگی نسبت به فعالیت های روزانه ی دیگر است. با یافتن علاقه مندی های فرزند خود در زمینه های هنری، ورزشی و … و تشویق او به فعالیت در این عرصه ها، علاوه بر کاهش توجه وی نسبت به رسانه های اجتماعی، از اتلاف انرژی و زمان محدود و ارزشمند فرزندتان، جلوگیری نمایید.
تشویق نوجوانان به صرف زمان بیشتر با دوستان و خانواده، سفرهای گوناگون، تفریحات جمعی و … نیز در این مورد بسیار موثر خواهد بود.
علاوه بر موارد فوق، لازم به ذکر است که می توانید از فضای مجازی به عنوان ابزاری برای افزایش آگاهی و آموزش مهارت های گوناگون به فرزندانتان استفاده نمایید. در این راستا، بهتر است صفحات مجازی مفید و آموزنده را به آن ها معرفی کنید و مطالب مفیدی را در زمینه های گوناگون، برایشان ارسال نمایید.
یک نکته ی مهم:
علاوه بر اندوخته ی ارزشمند تجربیات والدین و دانش آن ها در خصوص فرزندپروری و مسائل مربوط به نوجوانان، در بسیاری از اوقات، ضرورت مراجعه به روانشناس یا مشاور و دخالت آنان در این امور، احساس می شود. بنابراین، لازم است تا در صورت بروز مسائل حاد و چالش برانگیز، به متخصصان مربوطه مراجعه نموده و از راهنمایی و مشورت آنان بهره مند شوید.
خانه بایستی محل آرامش و جایی امن برای اعضاء خانواده به ویژه نوجوان باشد و مناقشات و جرو بحثها و دعواهای علنی والدین به آن لطمه نزند و بهانه گریز نوجوان از خانواده را فراهم نیاورد.
اصول تربیت نوجوانان
نوجوانی یکی از دورههای مهم و حساس در زندگی هر فردی به شمار میرود. نوجوان در این سن زیربنای آینده خود را پایه ریزی میکند. در این میان نحوه برخورد اطرافیان و تربیت والدین در تصمیمگیری و شکل گیری شخصیت او تاثیر بسزایی دارد. نوجوانان در این سن بلوغ را تجربه میکنند که خود چالشهای بسیاری را به همراه دارد. بلوغ با تغییرات جسمی و هورمونی باعث تغییر خلق در او میشود. از همین رو والدین کار دشواری را برای تربیت فرزند خود پیش رو دارند. اگر بیش از اندازه به او سخت بگیرند و یا در مقابل او را کاملا آزاد بگذارند، عواقب ناخوشایندی در انتظار نوجوانشان قرار میگیرد. سازگاری با نوجوان و نحوه تربیت صحیح آن نیازمند مهارتهایی است که والدین را موظف به یادگیری میکند.
راهکارهای عملی در زمینه تربیت نوجوان سالم
نوجوانان روحیه حساسی دارند که هر رفتار اشتباه میتواند به سلامت روانی آنها لطمه وارد کند. برای مثال در عین حالی که نیازمند کسب استقلال هستند و دوست ندارند مانند زمان کودکی با آنها رفتار شود، از طرفی خواهان توجه و محبت از طرف والدین خود هستند. در مثالی دیگر فرزندتان که تا چندی قبل و در زمان کودکی مطیع تصمیمات شما بود، امروز برای گرفتن تصمیمات مختلف، خواهان استقلال است.
در ابتدا شاید سازگاری با این رفتارها برای والدین امری سخت باشد، اما با کمک از مشاوره نوجوان و یادگیری مهارتهای ارتباطی میتوانند رابطه خوبی بین خود و فرزندشان برقرار کنند. در ادامه به برخی از راهکارهای عملی در زمینه تربیت نوجوانان میپردازیم:
خودتان الگوی خوبی باشید
هرچقدر هم که اطلاعات و آگاهی خوبی داشته باشید و نکات آموزندهای را به فرزند خود منتقل کنید، تا زمانی که او این نکات را در رفتار شما نبیند، به آنها بها نمیدهد. برای مثال هرچقدر از او بخواهید با ادب باشد یا به بزرگتر خود احترام بگذارد اما خودتان در زمان صحبت با همسرتان این مورد را رعایت نکنید، او ارزشی برای حرفتان قائل نمیشود.
یکی از تاثیرگذارترین روشهای تربیتی، الگو پذیری از اطرافیان است. هرعملی که تمایل دارید فرزندتان انجام دهد را خودتان به خوبی اجرا کنید. طبق تحقیقات به عمل آمده میزان تاثیرگذاری رفتار شما قابل مقایسه با سخن شما نیست. پس اگر به دنبال این هستید فرزندتان معیارهای اخلاقی و رفتاری خوبی را در پیش بگیرید در ابتدا خودتان باید الگوی خوبی باشید.
قدرت تاثیربخشی کلام را جدی بگیرید
تاثیر کلام بر روی رفتار فرزندتان را جدی بگیرید:
- برای صحبت با او زمان، مکان و شرایط خوبی را انتخاب کنید.
- دائما در حال نصیحت کردن نباشید، چراکه هیچ فردی از نصحیت شدن مداوم خوشش نمیآید.
- به طور مداوم از رفتارهای او انتقاد نکنید. کمی صبور باشید و راههای دیگری را برای گوشزد کردن اشتباه فرزندتان پیدا کنید.
این شیوه رفتار سبب میشود قدرت کلامتان کاهش پیدا کند چرا که تذکراتتان در میان حجم وسیعی از انتقاد و نصحیت گم میشود. زمانی که قصد بیان نکته مهمی به فرزند خود را دارید، برای این کار زمان بگذارید و در حالتی دوستانه، آن را بیان کنید. به هیچ عنوان در زمان صحبت کردن از گوشی موبایل استفاده نکنید یا در حال تماشای تلویزیون با او صحبت نکنید. این اقدامات ارزش صحبتتان را پایین میآورد.
با فرزندتان مانند یک کودک رفتار نکنید
زمانی که فرزندتان پا به دوران نوجوانی میگذارد، نیازمند این است که کمی فضا به او دهید تا استقلال و هویت خود را پیدا کند. اگر همچنان مانند یک کودک ناآگاه با او برخورد کنید، احساس سرافکندگی به او دست میدهد. همچنین در برخی از مواقع، نوجوان برای اثبات بزرگ شدن خود دست به کارهای پرخطر میزند تا والدین اش را متوجه خود کند. برای مثال دیرآمدن به منزل یا کشیدن سیگار.
به نوجوانتان کمی فضا دهید تا آزادانهتر برای برنامههای خودش تصمیم بگیرید. این امر به معنی این نیست که او هرکاری دوست داشت بدون نظارت شما انجام دهد، بلکه استقلال بیشتر نسبت به سن کودکی میباشد. در این شرایط دچار بحران هویت نمیشود و شخصیتی وابسته پیدا نمیکند.
از بحرانها و خطرات این دوره مستقیما با او صحبت کنید
بلوغ جنسی و تغییر هورمونها سبب میشود نوجوان به جنس مخالف تمایل پیدا کنند. همچنین گاهی برای هیجانخواهی دست به رفتارهای پرخطر مانند مصرف مواد مخدر بزند. به صورت دوستانه با نوجوانتان از عواقب این رفتارها صحبت کنید و او را از آسیبهای احتمالی آگاه کنید.
(برای آگاهی بیشتر در زمینه اعتیاد نوجوانان کلیک کنید.)
با دوستان فرزندتان صمیمی شوید
نوجوان تمایل دارد تایم زیادی را با دوستان خود بگذراند که اقتضای سن اوست و امری طبیعی محسوب میشود. او در گروههای دوستانه به دنبال تایید خواهی و کسب استقلال است. در این میان پدر و مادرها از این موضوع بسیار نگران هستند و سعی دارند رفت و آمد فرزندشان را کنترل کنند. این عمل، اثری عکس دارد و لجبازی نوجوان را برمیانگیزد.
به جای این شرایط سعی کنید نظارتی غیر مستقیم را انتخاب کنید و با دوستان فرزندتان، آشنا شوید. برای مثال هرچند وقت یک بار آنها را به خانهتان دعوت کنید و تایم بیشتری را با هم بگذرانید. در شرایطی که فرزندتان احساس نکند مورد کنترل شماست، با دوستانش به تفریح روید تا بیشتر با همدیگر آشنا شوید. شما باید سعی کنید اعتماد فرزندتان را به خوبی جلب کنید.
سخن آخر
تربیت نوجوان کاری دشوار، حساس و مهم محسوب میشود چرا که در شکل گیری شخصیت نوجوان نقس اساسی دارد. نوجوان در سن بلوغ با بحران هویت روبه رو میشود و دائما از خود سوالهایی مانند من کیستم؟ برای چه به دنیا آمدهام؟ نقش من در این دنیا و خانواده چیست؟ برای آینده باید چه کاری انجام دهم؟ و.. از خود میپرسد. در این میان وظیفه پدر و مادر است که با آگاهی بخشی و تربیت صحیح بتوانند هویتی مستقل و سالم برای فرزندشان رقم بزنند. از آنجایی که تربیت نوجوان کاری سخت و حساس است، والدین میتوانند از متخصص نوجوان در این زمینه کمک بگیرند تا اطلاعات خود را به روز کنند.
جامعه شناسان و روانشناسان بر این عقیده اند که اساسی ترین نیاز یک نوجوان، احساس عشق عاطفی از جانب بزرگسالان اصلی زندگی خویش است. دیوید پاپ نو، استاد جامعه شناسی دانشگاه رانجرز می نویسد: کودکان زمانی به بهترین وجه، رشد می کنند که از فرصت روابط گرم، صمیمی، پایدار و مستمر با پدر و مادر خود بهرمند باشند. اگر والدین و سایر بزرگسالان مهم زندگی نوجوان نیاز او به عشق را برطرف نکنند، نوجوان در انواع مکان های نامناسب به جستجوی عشق خواهد پرداخت. پسران محروم از محبت، که از سوی معلمان و والدین طرد شده اند هدف اصلی جوانان و بزرگسالان ناباب اجتماعی و خلاف کار هستند.در اعماق وجود نوجوان آرزوی ارتباط با والدین و پذیرفته شدن از سوی آنان و مورد حمایت قرار گرفتن آنان وجود دارد. زمانی که این اتفاق بیافتد نوجوان احساس می کند مورد عشق والدین است. وقتی نوجوان، ارتباطی با والدینش نداشته باشد و حمایت و پذیرش آنان را لمس نکند، مخزن عشق درونش خالی می شود و این خلاء بر رفتار او اثر می گذارد. اگر والدین می خواهند نوجوان شان احساس محبت کند باید مدتی از وقت خود را به او اختصاص بدهند. وجه دیگر مهرورزی به نوجوان تان اینست که از او حمایت کنید و او را بپرورید.والدین پرورش گر، نگرش مثبت دارند. آنها دیگران را تشویق می کنند و به دنبال نکات مثبت چیزهایی هستند که نوجوان شان انجام می دهد و می گوید و به آنها ابراز می کند. والدین پرورش گر، والدین دلسوزی هستند که همیشه به دنبال راه هایی برای بهبود زندگی نوجوان شان می گردند.نکاتی پیرامون ارتباط با نوجواناز نازپرورده کردن اجتناب کنید. کاری را که نوجوان می تواند خود انجام دهد، به جای آنها، انجام ندهید. احترام متقابل و اعتماد متقابل مبنای یک رابطه برابرند. از کنترل کردن دست بکشید. از جنگ قدرت بپرهیزید. بدانید که جبر و زور اگر از ناحیه پدر و مادر باشد، تولید مقاومت می کند.از نوجوانان خود انتظارات واقع بینانه داشته باشید. روابطی فراهم آورید که نوجوان ها بخواهند تن به همکاری بدهند، به خود متکی شوند و قبول مسئولیت کنند. نوجوانان را تشویق کنید. روشهای تشویق نوجوان عبارتند از: دادن مسئولیت، توجه به همکاری نوجوان در منزل، نظر خواهی از او، تشویق کردن نوجوان برای مشارکت در تصمیم گیریها، قبول اشتباهات، تاکید به جریان و فرآیند به جای توجه به نتیجه، تبدیل جنبه های منفی به مثبت، احترام به قضاوت نوجوان، داشتن انتظارات مثبت و به دیده متفاوت بر مسایل نگاه کردن. در هر یک از ویژگیهای فرزندانتان به جنبه های مثبت آن توجه کنید.
گوش دادن روشی برای کمک به نوجوان است تا با مشکلاتش بهتر روبه رو شود. برای اینکه موثر گوش دهید غرولند نکنید، انتقاد نکنید و از تهدید کردن، مسخره کردن یا تضمین دادن بی جهت خودداری ورزید. آرامش داشته باشید و علاقه نشان دهید. از بحث و منازعه دوری کنید. انتقاد را به حداقل برسانید. اگر فکر می کنید انتقاد ضرورت دارد، به جای شخص از عمل او انتقاد کنید. توافق های به عمل آمده را رعایت کنید. نه تنها نوجوانتان بلکه خودتان را هم تشویق کنید.
نکاتی طلایی در رابطه با نوجوان
استفاده از روش تغافل (نادیده گرفتن): یعنی مسائل و مشکلات نوجوان را بزرگ نشان ندهیم که در او ایجاد وحشت نماید و یا او را به لحاظ رفتارهایش دائم باز خواست ننمائیم.
ایفای نقش راهنمایی، بجای دستوری: در برخورد با مسائل نوجوان بهتر است از خودش کمک بگیریم یعنی این واقعیت را بداند که نخستین مسئول حلّ مشکل او، خودش است و برای حل آن باید اقدام نماید و ما والدین فقط وظیفه ی راهنمایی او را داریم که از عواقب تصمیم خودش مطلع شود.
آموزش: مهمترین دلیل ترس و اضطراب از هر موضوعی جهل و ناآگاهی نسبت به آن موضوع میباشد که ضروری است برای کاهش ترس و اضطرابهای نوجوانی آموزشهای لازم در مورد بلوغ، دوستیابی، حل مساله، گذراندن اوقات فراغت، برنامهریزی درسی و مواردی از این قبیل به نوجوان آموزش داده شود.
اعتماد سازی: باید بیاموزیم که چگونه حس اعتماد نوجوان را نسبت به خودمان جلب و جذب کنیم، چنانچه اعتماد میان نوجوان و والدین کمرنگ شود او برای حل مسائل خود به دیگران مراجعه میکند.
تاکید بر محبت و پرهیز از خشونت: ارتباط با نوجوان اگر بر اساس عشق و علاقه و صمیمیت استوار باشد اعتماد به نفس را در او تامین و تضمین مینماید و اگر بافشار و خشونت همراه باشد ممکن است موجب اختلال عصبی و دشواریهای روانی در او شود.
الگوهای رفتاری والدین: نوجوان علاقمند است که والدین دارای شخصیتی مستحکم و با ثبات و پایدار باشند چون به اتکاء شخصیت و همانند سازی آنان نیازمند است.
پرهیز از مناقشات خانوادگی: خانه بایستی محل آرامش و جایی امن برای اعضاء خانواده به ویژه نوجوان باشد و مناقشات و جرو بحثها و دعواهای علنی والدین به آن لطمه نزند و بهانه گریز نوجوان از خانواده را فراهم نیاورد.
شناخت دوستان : دوستان نوجوان خود را بشناسیم. کودکان وقتی بزرگ می شوند و به مدرسه می روند به خصوص زمانی که به سن نوجوانی می رسند، بیشتر از دوستان خود تقلید می کنند. نوجوان بسیار آسیب پذیر است و اگر دوستان او رفتارهای خوبی نداشته باشند به راحتی می توانند او را به بدآموزی و خلافکاری بکشانند.
ایجاد تعادل بین آزادی نوجوان و مراقبت از او: نوجوان بزرگ شده است و به آزادی نیاز دارد. اما چون آسیب پذیر است و در بسیاری از موارد به جای عقل و منطق از احساسات خود پیروی می کند، به مراقبت مناسب هم احتیاج دارد، اگر بتوانیم در دادن آزادی به نوجوان و مراقبت از او زیاده روی نکنیم و اندازه نگه داریم، به هر دو نیاز او پاسخ مثبت داده ایم و از خطرهایی که آزادی زیاد و مراقبت شدید ایجاد می کنند، پیشگیری کرده ایم.
رفتار نوجوان تکرار رفتار شماست
نوجوان تمام رفتارهای والدین را مانند یک دوربین مخفی ضبط می کند. طریقه رفتار شما در شرایط سخت یکی از مهم ترین نکاتی است که در آینده، سرنوشت او را تحت تاثیر قرار می دهد و او را در برابر مشکلات مقاوم می سازد. در واقع او با ثبت تک تک رفتارهای شما در شرایط مختلف می آموزد که چگونه رفتار کند. پس خوب رفتار کنید و به نوجوان تان بیاموزید با کوچکترین اتفاق پرخاشگری نکند. این امر که در عمل به او بیاموزید که رفتار خوب تاثیرات مثبت خواهد داشت به او کمک می کند تا رفتارهایش را مطلوب تر کند. رفتار او تعیین کننده جایگاه اجتماعی او در گروه دوستان و بزرگسالان است.
به او بگویید رفتار و منش خوب چگونه زندگی او را تغییر می دهد. هر رفتاری که کودک از روزهای اول در کنار خانواده اش تجربه می کند، به مرور عادت می شود و هر چقدر رفتارها سنجیده تر باشد، باعث می شود، موفق تر عمل کند.
راهنمای والدین
۲۱ توصیه تربیتی درباره طرز رفتار با پسران نوجوان
اگر میخواهید به عنوان والدینی دلسوز و مسئول، آینده جسمی و روانی پسران خود را تأمین کنید، رعایت این نکات را فراموش نکنید:
۱) پدر و مادر قبل از هر دوست ناباب یا جامعه ناسالمی میتوانند رفتارهای پرخطر را به فرزندانشان بیاموزند. نتیجه تازهترین تحقیقات روی بیش از ۲۰۰۰ نوجوان که به مصرف سیگار و مواد مخدر و… اعتیاد داشتند، نشان داده که ۴۰ تا ۶۰ درصد از این نوجوانان، برای اولین بار نحوه استعمال مواد دخانی را در خانه و توسط والدین خود آموختهاند؛ بنابراین اولین گام در دور نگه داشتن فرزندان از مواد مخدر، استعمال نکردن آنها توسط والدین و بویژه در منزل است.
۲) شما نمیتوانید از نوجوانتان توقع داشته باشید که مدام در محیطهای آلوده و در مجاورت افراد معتاد قرار داشته باشد و هیچ تمایل یا حس کنجکاوی نسبت به مصرف مخدرها از خود نشان ندهد؛ بنابراین از رفت و آمد با دوستان یا اقوامی که اقدام به مصرف مخدرها جلوی اعضای خانواده میکنند، خودداری کنید.
۳) با پرهیز از رذایل اخلاقی مانند دروغگویی، خشم و عصبانیت بیموقع یا ناسزاگفتن، الگوی رفتاری مناسبی برای نوجوانتان باشید.
۴) بسیاری از پدران دوست دارند آیندهای را که برای خود متصور بودهاند و به آن نرسیدهاند برای پسرانشان ترسیم کنند، اما خیلی از افسارگسیختگیها و فاصلههای بین والد و فرزند از همین جا شروع میشود. شما به عنوان یک پدر خوب، فقط وظیفه شناساندن راههای صحیح و غلط به فرزندتان و مشورت کردن با او در مورد علاقهمندیهایش را دارید و بهتر است انتخاب نهایی را به عهده فرزندتان بگذارید.
۵) بسیاری از پسران از گوش دادن به نصیحتها و توصیههای همیشگی گلهمندند و فکر میکنند که نصیحت بیش از حد یعنی عدم اعتماد خانواده و کوچک شمردن آنها. میتوانید با خریدن انواع کتابها یا فیلمهای آموزنده، فرزند خود را از نوجوانی درباره مسائل و مشکلات موجود در جامعه به طور غیرمستقیم آگاه کنید.
۶) پسران در سنین نوجوانی علاقه خاصی به استقلال، جدا شدن از خانواده و پیوستن به گروه همسالان دارند و نگرانی بسیاری از والدین، از ناشناخته بودن دوستان فرزندشان نزد آنهاست. برای اینکه هم فرزندتان را خوشحال کنید و هم با دوستان جدیدش بیشتر آشنا شوید، میتوانید هر چند وقت یک بار، یک مهمانی دوستانه ترتیب دهید و دوستان فرزندتان را هم با خانوادههایشان به صرف یک عصرانه ساده دعوت کنید. میتوانید برای تسلط بیشتر بر روابط فرزندتان هم، ماهی یک بار، یک برنامه کوهنوردی با دوستان فرزندتان و خانواده آنها بچینید.
۷) از تحقیر، توهین یا مقایسهکردن پسرتان با دیگران به شدت پرهیز کنید؛ چون انجام این اعمال موجب پرخاشگر و زورگو شدن آنها در آینده میشود و این گونه فرزندان تحقیر شده بعد از رسیدن به استقلال سعی میکنند با توسل به زور وجود و قدرتشان را به دیگران اثبات کنند.
۸) پسران، پدران آیندهاند و باید مسئولیتپذیر بار بیایند؛ بنابراین انجام برخی از کارهای خانه را حتی اگر خیلی کم و پیش پا افتاده باشند به عهده پسرتان بگذارید؛ کارهایی مانند خرید نان یا گذاشتن کیسه زباله بیرون از منزل.
۹) پسران در سنین نوجوانی علاقه زیادی به دیده و پذیرفته شدن از طرف جامعه دارند؛ بنابراین برای این کار اقدام به عوض کردن ظاهر و نوع پوشش خود میکنند. در مواجهه با این گونه مسائل، نباید با پرخاشگری و توهین فرزندتان را از تغییر ظاهرش منع کنید، بلکه باید با زبانی خوش و دلیل و منطق مناسب، او را تشویق به پذیرفته شدن از راههای دیگری غیر از تغییر ظاهر غیر متعارف کنید. از او بخواهید که رشته هنری یا ورزش مورد علاقهاش را به صورت حرفهای ادامه دهد و موفقیتها و قهرمانیهای پیاپیاش سبب غرور و افتخار خودش و شما باشد.
۱۰) آزادی مفرط ، بیشتر مخرب است نه موثر. شما با آزاد گذاشتن فرزند پسرتان در هر زمینهای و برآورده کردن همه نیازهای او، فردی متکبر و خودخواه از او میسازید و موجب میشوید که او فکر کند در همه مکانها و زمانها، هر کاری که دلش بخواهد میتواند انجام دهد، اما وقتی طی زندگی با مسائلی غیر از آنچه باب میل اوست روبرو شود، یأس و ناامیدی سراسر وجودش را فرا میگیرد و عاقبت این نوجوانان چیزی نمیشود جز احساس پوچی و…
۱۱) پسرها عمدتا عهدهدار چرخاندن چرخ مالی و اقتصادی زندگی در آینده هستند؛ بنابراین بهتر است پدران، آنها را با مسائل و مشکلات مالی و حساب و کتاب و نحوه صحیح پول خرج کردن آشنا کنند و از نوجوانی پس انداز کردن و صرفهجویی را به آنها یاد دهند.
۱۲) این یک باور غلط است که دخترها بیشتر از پسرها به محبت نیاز دارند. پسرها هم به اندازه دخترها به محبت و حمایت عاطفی بویژه از طرف خانوادهشان احتیاج دارند؛ وظیفه پدر یا مادر مهربان که به فکر سلامت روان فرزندش است، رعایت تعادل و عشقورزی به همه فرزندان چه پسر چه دختر است.
۱۳) معمولاً پسرها با پدرانشان راحتترند و بهتر میتوانند مشکلاتشان را با آنها در میان بگذارند؛ بنابراین به عنوان پدری مسئول، روزی یک ساعت از وقتتان را به پسرتان اختصاص دهید و او را در راه حل مشکلاتش یاری کنید. فقط حواستان باشد که خشونت و پرخاش، جایی در راهنماییهایتان نداشته باشد تا فرزندتان از مشورت کردن با شما پشیمان نشود و مشکلاتش را خارج از خانه و به روشهای نادرست حل نکند.
۱۴) پسربچهها علاقه شدیدی به بازیهای خشن کامپیوتری دارند. برای جلوگیری از ناراحتیهای جسمی و روحی فرزندتان، از تنها و آزاد گذاشتن او برای ساعتها بازی با کامپیوتر خودداری کنید.
۱۵) بد نیست که حساب دخل و خرج فرزندتان را داشته باشید و دورادور بدانید که او پولهایش را چه طور خرج میکند. خرید سیگار میتواند بسادگی خریدن یک بسته آدامس یا پفک باشد!
۱۶) به پسرتان بیاموزید که زورگویی و قلدری راه معقول و پسندیدهای برای رسیدن به خواستهها نیست؛ بنابراین بهتر است برای حل مشکلاتش راههای منطقی و آرام را پیش گیرد تا محبوبیتش پیش اطرافیان بیشتر شود.
۱۷) پسرها به خاطر موقعیت خانوادگی خاصی که در آینده دارند و باید مسئول و مدیر یک زندگی شوند، نیاز زیادی به اعتماد به نفس بالا دارند. شما میتوانید با سپردن کارهای مهم به پسرتان و گفتن این جمله که «من میدانم تو به بهترین شکل ممکن این کار را انجام میدهی» اعتماد به نفس فرزندتان را بالا ببرید و حس مفید بودن را به او القا کنید.
۱۸) با مسئولان و مشاوران مدرسه او در تماس باشید تا بتوانید از تغییرات احتمالی روانی یا تحصیلی فرزندتان خبردار باشید.
۱۹) برای این که پسرتان احساس نکند به خاطر جنسش هیچ محدودیتی ندارد، قوانین خانواده را بنویسید و به دیوار اتاقش بچسبانید و حتماً ساعات ورود و خروج او را طبق مقررات خانواده درج کنید و اگر دیدید که از حدش تجاوز کرد، بنا به روحیاتش، تنبیه یا تشویقی برایش در نظر بگیرید تا بهتر شرایط خانواده را بپذیرد.
۲۰) از سوی دیگر جوری رفتار نکنید که فرزندتان احساس کند برای هر کاری باید نظر شما را رعایت کند و حق انتخاب در هیچ زمینهای را ندارد، این رفتار او را سرخورده میکند. انتخاب رنگ اتاق، لباس یا نوع تغذیه را به عهده خودش بگذارید.
۲۱) هیچ گاه در برابر دختر یا فرزند کوچکترتان به پسرتان نگویید که تو بزرگی یا پسری و این رفتارها از تو بعید است. عادلانه قضاوت کنید و به فرزندانتان بیاموزید که به یکدیگر احترام بگذارند و حقوق یکدیگر را هم رعایت کنند
منبع:(پارسینه به نقل از سلامت)
دانلود و خرید ۱۰۰۰۰تومان